Atlanta í ágúst

Síðustu vikurnar hafa farið í að koma okkur fyrir. Strax daginn eftir að við komum fórum við í heimsókn í skólann hans Ásþórs og skráðum hann inn. Tveimur dögum síðar var opið hús þar sem krakkarnir gátu komið og hitt kennarann og skoðað skólastofuna. Þá hitti Ásþór sérkennarann og var skráður í bekk. Skólinn byrjaði svo mánudaginn þar á eftir.

Fyrsta daginn skoðuðum við líka húsið sem við vorum búin að leigja áður en við komum. Við gátum þó ekki flutt inn strax þar sem við áttum engin rúm. Við keyptum þau reyndar næsta dag í Mattress Firm af ógurlega yfirborðskenndum sölumanni. Þrátt fyrir auglýsingar um heimsendingar samdægurs á rúmum fengum við okkar ekki fyrr en viku síðar. Svo að við "neyddumst" til að vera hjá Þóru og Pétri þangað til. Sem var fínt. Við gátum notað þessa daga til að koma vatni, gasi og rafmagni á húsið. Vatnið er reyndar hjá opinberri stofnun svo að það var bara að bíða í símanum í hálftíma og þá var það komið. Við keyrðum nú bara á skrifstofu rafmagnsfyrirtækisins og eftir að hafa lagt fram fyrirframgreiðslu var allt í góðu þar. Það var hins vegar aðeins erfiðara með gasið. Flest fyrirtækin vildu gera kredittjekk sem þýðir að þau kanna hjá bankanum og jafnvel öðrum fyrirtækjum sem maður er í viðskiptum við hvort manni sé treystandi. Við vorum auðvitað hvergi á skrá og auk þess ekki komin með social security númer svo það gekk ekki. Það endaði með því að Rúnar hringdi og bauð þeim að borga nokkur hundruð dollara fyrirfram og þá gekk það upp.

CCP var búið að undirbúa jarðveginn í bankanum svo að þar var tilbúinn pakki sem við gátum gengið inní þ.e. opnað reikninga og fengið kort... og ávísanir. Kanarnir eru aðeins á eftir okkur í þessum banka- og peningamálum. Þeir eru enn á ávísanatímanum. Jú reyndar opnuðum við heimabanka á netinu þar sem maður getur borgað reikninga; það er bara nokkurra daga bið á að greiðslan gangi í gegn.

Svo er það social security númera ævintýrið. Við fórum auðvitað á viðeigandi skrifstofu og sóttum um eins og lög gera ráð fyrir. Ekki var hægt að sækja um fyrir börnin þar sem þau hafa ekki atvinnuleyfi hér. Þegar við komum heim frá því rákum við augun í að starfsmaður immigration á flugvellinum í Boston hafði gert mistök þegar við komum inn í landið og ruglað saman mikilvægum hvítum miðum sem heftaðir eru inn í vegabréfin. Þórarinn Rúnarsson var því komin með atvinnuleyfi gat sótt um social security númer en Rúnar Þórarinsson ekki. Rúnar brenndi til baka á skrifstofuna næsta dag til að láta vita af þessu en þá var honum bent á að fylla út eyðublað um nákvæmlega þetta og fara í útlendingaeftirlitið (immigration) til að láta þá leiðrétta mistökin. Þegar þangað kom var honum vísað áfram á flugvöllinn þar sem menn þar á bæ ættu að breyta þessu í tölvunum hjá sér. Eftir viðskipti við ofur dónalegan starfsmann á flugvellinum átti þetta að vera komið inn í tölvukerfið eftir 7-10 daga og þá ætti hann að geta sótt um social security númer aftur. Það er ekki komið enn.